Te gast deze week in een speciale aflevering van The Brief is Peter Schwartz. Raketgeleerde, scenarioschrijver, auteur, Senior Vice President for Global Government Relations and Strategic Planning bij Salesforce en, misschien wel meest bijzonder, futurist.
Interview (02:07)
– Toen ik net begon wilde ik een betere versie van de toekomst creëren, maar ik kwam erachter dat dit niet de juiste insteek was. De juiste vraag was niet “Hoe kan ik zelf?”, maar “Hoe kan ik anderen?”. Hoe kan ik anderen motiveren om na te denken over de toekomst? In plaats van dat ik je, als expert, vertel hoe je moet denken over de toekomst.
– Dat mensen de toekomst konden zien, betekende nog niet dat ze er iets mee gingen doen.
Toen ik nog consultant was, zag ik een goed voorspeld scenario, maar een klant die alsnog een verkeerde beslissing nam. Dat is dan een mislukking. Mijn mislukking, want dit betekende dat ik hem niet goed genoeg begreep. Dat ik meer tijd had moeten stoppen in het echt begrijpen van de gedachtegang van de klant.
– In 1997 werkten twee mannen uit Hollywood aan een script. De ene had net een Oscar gewonnen voor ‘Beste documentaire’. Door een gezamenlijke vriend kwamen ze bij mij terecht voor hulp. De film zou eigenlijk ‘The Genius’ gaan heten, maar na veel praten en een paar aanpassingen hier en daar evolueerde de titel naar de nu bekende film ‘War Games’.
– Dat is hoe mijn hoofd werkt. Ik heb de neiging om dingen te zien, en waar ze naartoe gaan.
– Toen we ons eigen bedrijf ‘The Global Business Network’ wilden promoten, kwamen we er al snel achter dat de beste manier om dat te doen een boek schrijven was. Dus, schreef ik het boek ‘The Art of the Long View’. De eerste versie was echt vreselijk. Het was bijna pijnlijk hoe slecht. Ik weet nog dat ik het boek las in het vliegtuig onderweg naar mijn editor. Toen ik daar aankwam was ik bijna depressief. Dit was een saai boek.
Gelukkig had ik een geweldige editor. Vijf dagen lang interviewde ze me en nam ze al onze gesprekken op. Dat heeft twee derde van het boek gevuld. Dat is de reden dat het nog steeds verkoopt. Dat het nog steeds gebruikt wordt als studiemateriaal. Het klinkt als ik die praat. Het voelt als een gesprek.
– Ik begon Marc (Benioff – CEO van Salesforce red.) te helpen als een vriend. Op een dag, om middernacht om precies te zijn, krijg ik een telefoontje van hem: “Hey Peter, het loopt een beetje uit de hand en we zouden je hulp goed kunnen gebruiken. Wil je bij Salesforce komen werken?”. Ik kijk naar mijn vrouw – die fan is van Marc – en zeg tegen haar: “Marc wil dat ik me aansluit bij Salesforce, wat vind jij dat ik moet doen?” Het enige dat ze zegt is: “ja, ja, ja, ja, ja!”. Dus ik zeg tegen Marc: “Ze zegt ja, we doen het”. Op dat moment besloot ik bij Salesforce te gaan werken en ik heb er geen seconde spijt van.
– Als iemand me vraagt om met hem of haar te werken is het eerste dat ik doe met je praten. Ik wil weten hoe je denkt. Waarom maak je de beslissingen die je maakt, welke informatie beïnvloedt die beslissingen, wat zijn je dromen, wat zijn je angsten, wat wil je bereiken en hoe zie je de wereld? Hoe praat je over de toekomst? En dan bedoel ik niet in welke taal, maar met welke woorden? Ben je een optimist? Stel je de juiste vragen?
– Ik probeer echt een diep begrip te ontwikkelen van de de denkwijze van de persoon met wie ik probeer te werken. Dat is waar het begint. Begrijpen hoe en waarom mensen de dingen doen die ze doen.
– Wanneer je alle mogelijke scenario’s hebt uitgedacht moet je jezelf een vraag stellen: wat zijn de indicatoren dat een van deze scenario’s zich aan het ontwikkelen is? Welke gebeurtenissen zullen jou vertellen welk scenario zich afspeelt?
Het is geen ‘rocket science’. Dit weet ik zeker omdat ik een raketgeleerde ben. Het is systematisch en fantasierijk te werk gaan op een rigoureuze manier. Want als het alleen systematisch denken zou zijn, zou het gewoontjes, saai en normaal zijn. En als het alleen maar fantasierijk zou zijn, dan zou het science fiction zijn. Het is echt een combinatie van beide.
– Wij denken dat er drie scenario’s zijn voor de digitale assistenten. De eerste is dat iedereen er gewoon een heeft. Of dat nou Google, Amazon of Apple is. Het tweede scenario is dat iedereen er twee heeft. Een voor werk en een voor privé. Het laatste scenario is dat we voor alles een andere digitale assistent hebben. Een voor financiën, een voor zorg, ga zo maar door. Ik denk dat al deze scenario’s zich tegelijkertijd gaan ontwikkelen.
– Ondanks de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd, ondanks de grote problemen zoals klimaatverandering, ben ik opmerkelijk optimistisch over het vermogen van de mensheid om zich aan te passen. Om creatief te zijn en om ondanks alles er weer bovenop te komen. Ik ben er vrij zeker van dat we uit deze moeilijke periode gaan komen. Ik ben er optimistisch over. Niet omdat ik niet denk dat het grote uitdagingen zijn, maar omdat ik optimistisch ben over de mensheid.
Peters beste content (40:42)
The Ocean Clean-up
Peter tipt
Het boek AI Superpowers van Kai-Fu Lee
