Elke twee weken schrijft een team member van Wayne Parker Kent over een opmerkelijke campagne of een trend in zijn/haar veld. Deze week komt de blog van Stefan, onze Senior Graphic Designer.
Van Taylor Swift tot Herbie Hancock
Vorige week haalde ik twee nieuwe albums in huis. Ik had het eerst niet door, maar toen ik langer keek viel me iets op. De album covers van Midnights (Taylor Swift) en Did You Know There’s a Tunnel Under Ocean Bvld (Lana Del Rey) zien er anders uit dan de rest van de hedendaagse LP’s uit mijn collectie. Meer nog dan een bedachte stijlbreuk, lijken ze regelrecht uit de jaren ’60 te komen en passen ze naadloos in een rijtje met Herbie Hancock. Wat is er aan de hand?
De album covers van Taylor, Lana (ik mag Taylor en Lana zeggen ja) en Herbie Hancock hebben iets gemeen. De fotografie is intiem en niet in scène gezet. We zien design. En er is typografie. Veel typografie. Taylor vermeldt de hele tracklist en Lana somt alle features en producers op. Vroeger was dit heel gebruikelijk, maar de afgelopen tien jaar is er nauwelijks een woord te ontdekken geweest op covers van artiesten als SZA, The Weeknd en Dua Lipa. Zelfs hun naam en album titel staan vaak niet eens op de cover. En daar hadden ze een goede reden voor.
From function to form
De functie van een album cover is veranderd. Een stukje geschiedenis om dit toe te lichten. De cover zoals we hem kennen is geboren in 1939. Alex Steinweiss had toen het briljante idee om kunst te creëren om zo van de album cover een middel te maken om meer platen te verkopen. De functie van de cover veranderde van ‘praktisch’ (de LP zelf beschermen) naar ‘communicatief’. Decennialang zorgde een cover ervoor dat LP’s opvielen in het schap tussen duizenden andere platen.
The golden era
Het label wat dat het beste door had was Blue Note. Dit Jazz label is verantwoordelijk voor de meest iconische reeks album covers ooit. Designer Reid Miles en fotograaf Franciss Wolff zorgden samen voor een herkenbare, onderscheidende stijl. Misschien ken je artiesten als Hank Mobley en Freddie Hubbard niet, maar hun album covers ken je zeker wel. Geniale branding, wat mooi laat zien dat design misschien wel invloedrijker kan zijn dan het product (de muziek) zelf. De Blue Note album covers had zelfs een positieve invloed op hoe zwarte Jazzmuzikanten werden ontvangen door het publiek.
Waar is het design gebleven?
Fast forward naar vandaag. Design speelt een steeds kleinere rol bij album covers. Vaak zien we alleen maar fotografie. Geen tekst, geen typografie. Waarom? Een album cover is vaak geen album cover meer. Het is meer een thumbnail op een software platform. De voornaamste functie is opvallen binnen een playlist op Spotify of Apple Music. Daar staat het nummer, het album en de artiest al naast, dus die info hoef je niet meer in je artwork op te nemen. Lekker makkelijk. Maar is het waar?
Terug naar Lana en Taylor
Taylor Swift verkocht met Midnights meer dan een half miljoen fysieke Lp’s in één week. En Lana Del Reys debuutplaat, Born to Die, is één van de bestverkochte vinylplaten ooit en medeverantwoordelijk voor de comeback van vinyl. Toen dit album uitkwam, in 2012, zag iedereen eruit als een hipster en kocht je je platen bij Urban Outfitters. Ook haar nieuwe album doet het goed op vinyl. Voor deze artiesten heeft de album cover dus twee functies. Die van nu en die van toen. Logisch dus dat zij teruggrijpen op good old days van Herbie Hancock.
Dus waar gaat het heen?
Met de revival van vinyl en de ongekende invloed van artiesten als Lana en Taylor op muziek en hoe platen op de markt worden gebracht, hoop ik heel hard dat meer muzikanten teruggrijpen op vroegere tijden. Dat we meer covers gaan zien zoals Alex Steinweiss het in 1939 bedoelde. Als stukje kunst om van een mooi product een uniek product te maken. Als designer en muziekliefhebber lijkt me dat een prachtige ontwikkeling.
Meer lezen?
Volg meer trends over content marketing en creatie via onze website en nieuwsbrief. Lees meer van onze team members in Trends & Thoughts of meld je aan voor de twee-wekelijkse nieuwsbrief hieronder.